اندازه‌گیری هزینه رفاهی تورم در ایران

در این تحقیق سعی بر آن است تا به تخمین تابع تقاضای پول برای اقتصاد ایران با استفاده از روش ARDL در دو حالت لگاریتمی و نیمه لگاریتمی ومقایسه آنها با استفاده از روش‌های تعادل جزئی و روش وارد کردن مستقیم پول در تابع مطلوبیت مطابق با مدل سیدراسکی وسپس استفاده از روش تعادل عمومی لوکاس به محاسبه هزینه رفاهی تورم پرداخته شود. در این تحقیق ازداده‌های سال‌های(1387-1357) استفاده شده است. نتایج به دست آمده از این تحقیق صحت این ادعا که هزینه رفاه از دست رفته حاصل از تورم درصد قابل توجهی از تولید ناخالص داخلی را شامل می‌شود، تأیید می‌کند. همچنین تفاوت اندازه این هزینه در مدل‌های تعادل جزئی و تعادل عمومی بر اساس داده‌های اقتصاد ایران مورد بررسی قرار گرفته و نشان داده شد که طبق پیش‌بینی در روش تعادل عمومی لوکاس، تورم‌های پایین هزینه رفاهی بالاتری نسبت به مدل‌های تعادل جزئی به جامعه تحمیل خواهند کرد. نتایج تصریح دو تابع لگاریتمی، نیمه لگاریتمی و مدل سیدراسکی ،نشان می‌دهد که هزینه رفاهی به وجود آمده از یک نرخ تورم 40 درصدی به ترتیب 6 ، 2 و5/3 درصد از تولید ناخالص داخلی می‌باشد.